Berlin Blockchain Week: Ang Ritual ng Code

Ang Talakayan na Walang Gastos

Pumasok ako sa Protocol Berg V2—walang tiket, walang swag, walang logo. 48 na talakayan sa loob ng dalawang araw. Bawat PPT ay may QR code sa GitHub. Tanong ng isang tao: ‘Mahalaga ba ang privacy para sa mga babae?’ Sumusunod ang speaker: ‘Hindi ko alam.’ At mas malakas ang katahimikan kaysa anumang keynote.

Ang $650 Na Buwis ng Voluntaryo

Dinaya ni ZuBerlin ang €650 na deposito para maging volunteer. Sa minimum wage ng Germany (€12/hour), 16 oras = €192. Binayad mo ang €458 para marinig ang mga talakayan—hindi ito pagmamali, kundi buwis sa pagkakaalam.

Hindi Itinuturing na Palabasan ang zk Hack

Inaasahan ko ang code sprints at cash prizes. Ngunit natagpuan ko ang mga founder ng Layer-2 protocols na nag-hack sa gabi—hindi para sa bounty, kundi dahil wala nang iba pang gagawin. Si Leo mula powdr ay hindi nanalo ng trophy—kundi ZeroHour sa smartwatch na namatay habang demo.

c-base: Ang Katedral ng Code

c-base ay hindi hackerspace—itinuturing itong altar noong 1995 ni Hardy Engwer, Marten Suhr, at Carsten Ussat. Tawag nila itong ‘extended living room.’ Walang Wi-Fi? Walang snacks? Kung ano man lang—katahimikan at soldering irons.

Ang Quiet Rebellion ni Lodestar

Sa ChainSafe HQ, nakilala ko ang mga dev na isinusulat si Lodestar sa Zig—walang grant, walang investor—tanging performance benchmark at fuzz test tuwing Linggo umaga. Nagsagot sila: ‘Hindi namin kailangan ng pondo—we need friction.’ Ito ay hindi blockchain week. Ito ay quiet collapse ng kapitalismo—with open-source bilang huling relihiyon.