Bitcoin Arbitrage: Ang Tunay na Laro

Ang Mitolohiya ng Leverage

Talagang malinaw: Ang Strategy ay hindi gumagamit ng leverage sa kanilang balance sheet. Ito ang pangkaraniwang maliwanag. Ang nakikita natin ay mas matalino—at mas elegante—kaysa sa margin trading o pananalapi gamit ang utang.

Hindi, ang Strategy ay kumikita sa pamamagitan ng arbitrage sa mga patakaran ng institusyon.

Hindi sila bumili ng Bitcoin gamit ang utang—ginamit nila ang kanilang stock bilang legal na daan para makakuha ng access sa isang asset na hindi direktang maaring bilhin ng maraming bangko at fund.

Ang Playbook ng Mandate Arbitrage

Isipin mo: Isang fund manager sa $25T mutual fund ay gustong magkaroon ng exposure sa Bitcoin. Pero ang kanilang investment mandate? Stocks lang.

Hindi makakabili ng BTC? Walang problema.

Hindi makabibili ng ETFs? Parin walang problema.

Pero makakabili sila ng $MSTR—na listed sa Nasdaq, buong sumasalamin sa regulatory frameworks.

Kaya ginawa nila ito. At habang ginagawa nila iyon, nakakakuha sila ng indirect exposure sa Bitcoin—ngunit nasa premium.

Ang premium? Iyon ang tunay na kita ni Strategy.

Bawat pagkakataon na umakyat ang $MSTR kaysa sa net asset value (NAV), may arbitrage opportunity—na inutilisado ni Michael Saylor nang husto simula 2013.

Bakit Nagbabayad Ang Mga Investor Nga Mas Mataas Kaysa Sa Fair Value?

Parangsama lamang: bakit papayuhan pa nila si $MSTR kaysa sa halaga ng BTC na meron sila?

Dahil mas mahalaga ang compliance kaysa yield—and trust ay lalong mahal kaysa spreadsheets sa financial world.

Isang regulated entity ay hindi gusto magbanta sa fiduciary duties dahil bumili sila ng hindi opisyal na assets tulad ng commodities o private tokens. Kaya kapag binigyan mo sila ng legal na stock na nagbibigay-daan kay BTC, babayaran nila agad para manatiling ligtas.

Ang extra cost? Iyon ang capital na dumadaloy diretsahan papunta sa vault ni Strategy—in bitcoin form—as long as the premium persists.

At dalawand taon naman, napaka-mataas ito: ~134% return in BTC terms para lang kay $MSTR alone—na lumampas pa kesa direct BTC purchases noong panahong iyon.

Utang Ay Hindi Risgo Dito—Ito Ay Infrastraktura

Ngayon narito yung nagpapa-panic: “Wait! May billions sila nga utang!” Oo… pero hindi lahat ng utang pareho—or dangerous.

text{Credit card debt? High interest, personal liability, immediate risk of default if income drops.} text{The kind of loan you take to cover rent after a layoff.} text{The kind that breaks families.}

text{But corporate debt with principal due only at maturity and low fixed interest rates?}

text{That’s like mortgage financing—but instead of buying houses, Strategy uses it to buy digital gold while paying just monthly interest.}

text{And unlike margin calls or forced liquidations from brokerages,} text{the lenders have zero right to seize assets unless full default occurs—which hasn’t happened yet—and won’t happen anytime soon unless BTC crashes below ~$15k within five years (which we don’t expect).}

text{So yes—the debt exists—but it’s structured like real estate financing—not gambling credit cards.}

text{This isn’t leverage; it’s financial engineering built on regulatory friction points.}

text{## The Ripple Effect: Copycats Are Coming} text{Now watch closely:} text{MetaPlanet?} text{@DavidFBailey’s Nakamoto?} text{Even some SPACs are mimicking this model:} text{“We’ll own crypto via public equity.” } text{ The race isn’t about who owns most BTC—it’s who can maintain the biggest regulatory arbitrage spread without overextending themselves.} text{ The best strategies aren’t flashy ones—they’re quiet ones that exploit invisible walls between what investors can do and what they wish they could.} text{ The wall still stands—for now.